ตัวกรองผลการค้นหา
มิจฉาจาร
หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).
มิจฉาทิฐิ
หมายถึงน. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).
รับบาป
หมายถึงก. รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น, รับความผิดหรือโทษทัณฑ์แทนผู้ที่ทำความผิด.
สอบสวน
หมายถึง(กฎ) ก. รวบรวมพยานหลักฐานและดำเนินการอย่างอื่นซึ่งพนักงานสอบสวนได้ทำไปเกี่ยวกับความผิดที่กล่าวหา เพื่อที่จะทราบข้อเท็จจริงหรือพิสูจน์ความผิด และเพื่อจะเอาตัวผู้กระทำผิดมาฟ้องลงโทษ.
ยกตัวขึ้นเหนือลม
หมายถึง(สำ) ก. ปัดความผิดให้พ้นตัว, ยกตัวเองให้พ้นผิด, ยกตนเหนือคนอื่น.
ปล้นทรัพย์
หมายถึง(กฎ) ก. ชื่อความผิดอาญาสถานหนึ่ง ซึ่งผู้ชิงทรัพย์ร่วมกระทำความผิดด้วยกันตั้งแต่ ๓ คนขึ้นไป เรียกว่า ความผิดฐานปล้นทรัพย์.
สะดุดขาตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดหลักเกณฑ์ที่ตนกำหนดไว้เอง.
อปการ
หมายถึง[อะปะกาน] น. ความผิด, โทษ; การทำร้าย, การดูถูก. (ส.).
โจทเจ้า
หมายถึงก. เอาความผิดของเจ้าไปโพนทะนา; เอาใจออกหาก.
ตู่พุทธพจน์
หมายถึงก. อ้างพุทธพจน์ผิด ๆ ถูก ๆ.
วิญญูภาพ
หมายถึงน. ความเป็นผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ.
สมัครสมา
หมายถึง[สะหฺมักสะมา] ก. ขอขมาในความผิดที่ได้กระทำไปแล้ว.