ผลการค้นหา

ค้นเจอ 1,436 รายการ

ตะกละ

หมายถึง[-กฺละ, -กฺลาม] ว. มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า ตะกละตะกลาม ก็มี, จะกละจะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า อยากได้มาก ๆ.

โลเล

หมายถึงว. ไม่แน่นอน (มักใช้แก่นิสัยใจคอ) เช่น มีจิตใจโลเล, ไม่อยู่กับร่องกับรอย (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่นพูดจาโลเล.

ยอง

หมายถึงน. เส้น, ใย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใย เป็น ยองใย. ว. สุกใส, ยะยอง หรือ ยรรยอง ก็ใช้ แต่มักแปลว่า สุกใส.

ตะกลาม

มูน

หมายถึงน. เนิน, โคก, จอม, เช่น มูนดิน. ก. พอกพูน, พูนขึ้น, มักใช้ว่า เกิดมูนพูนผล. ว. มาก, มักใช้เข้าคู่กันเป็น มากมูน.

ละเมียด

หมายถึงก. มิดชิดอย่างสุภาพ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ละไม เป็น ละเมียดละไม; คล้ายคลึง, ละม้าย, มักใช้เข้าคู่กับคำ เหมือน เป็น ละเมียดเหมือน.

กะเตก

หมายถึงก. ไสช้างให้เดิน, มักพูดสั้น ๆ ว่า เตก.

ทัศนียภาพ

หมายถึงน. ภาพที่น่าดู, มักใช้หมายถึงภูมิประเทศที่สวยงาม.

แน่งน้อย

หมายถึงว. มีรูปทรงแบบบาง (มักใช้แก่หญิงสาว).

พลัง

หมายถึง[พะ-] ว. กำลัง, มักใช้พูดเข้าคู่กันว่า กำลังพลัง.

มัค,มัค-,มัคคะ

หมายถึง[มักคะ-] (แบบ) น. ทาง. (ดู มรรค). (ป. มคฺค; ส. มรฺค).

ยง

หมายถึงว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ