ตัวกรองผลการค้นหา
พิสัญญี
หมายถึงว. วิสัญญี, หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ.
อุยหน่า,อุ่ยหน่า
หมายถึง(กลอน) อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก.
ขมขื่น
หมายถึงก. รู้สึกชํ้าใจแต่ฝืนไว้ เพราะไม่สามารถแสดงออกมาได้, ขื่นขม ก็ใช้.
ครั่นคร้าม
หมายถึงก. เกรงขาม, รู้สึกพรั่นพรึง, สะทกสะท้านด้วยความกลัว.
โผฏฐัพธรรม
หมายถึงน. สิ่งที่รู้สึกได้ด้วยกาย, สิ่งที่สัมผัสได้ด้วยกาย.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
อักขะ
หมายถึง[-ขะ] น. ดวงตา; ความรู้สึก. (ป.; ส. อกฺษ).
อ้าว
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกว่าไม่ตรงกับที่มุ่งหมายคาดไว้.
วิสัญญีภาพ
หมายถึงน. ความหมดความรู้สึก, ความสิ้นสติ, เช่น ถึงซึ่งวิสัญญีภาพ.
หน้าบาง
หมายถึงว. มีความรู้สึกไวต่อสิ่งที่น่าละอาย.
หมดรูป
หมายถึงว. อาการที่ทำให้รู้สึกน่าสังเวช, หมดท่า ก็ว่า.
ขนพองสยองเกล้า
หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.