ตัวกรองผลการค้นหา
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
วัมมิกะ
หมายถึงน. จอมปลวก. (ป. วมฺมีก; ส. วลฺมีก).
จยุติ
หมายถึง[จะยุดติ] (กลอน) ก. จุติ. (ส.).
ประทาน
หมายถึง(ราชา) ก. ให้ (ใช้แก่เจ้านาย). (ส.).
ลินลา,ลิ้นลา
หมายถึงก. ไปอย่างนวยนาด. (เพี้ยนมาจาก ป., ส. ลีลา).
ลุปต์
หมายถึง(แบบ) ก. ลบออก, ตัดออก. (ส.; ป. ลุตฺต).
สฤต
หมายถึง[สฺริด] ก. ผ่านไป, พ้นไป, ล่วงไป. (ส.).
สุณ
หมายถึงน. หมา. (ป.; ส. ศุนก).
รักข์,รักขา
หมายถึงก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).
รุหะ,รูหะ
หมายถึงก. งอก, งาม, เจริญ. (ป., ส.).
ฤดียา,ฤติยา
หมายถึง[รึ-] ก. เกลียด, รังเกียจ, ดูถูก. (ส.).