ตัวกรองผลการค้นหา
ฟิวส์
หมายถึงน. อุปกรณ์ไฟฟ้าชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นโลหะเจือที่มีขีดหลอมตัวตํ่า เช่น โลหะดีบุกเจือตะกั่ว ใช้ต่อเข้ากับวงจรไฟฟ้าเพื่อป้องกันมิให้กระแสไฟฟ้าที่มีขนาดเกินกำหนดเคลื่อนที่เข้าวงจรไฟฟ้าได้. (อ. fuse).
ตกท้องช้าง
หมายถึงก. ลักษณะที่สายป่านว่าวเป็นต้นมีนํ้าหนักมากถ่วงลงเกินควร.
ธุรำ
หมายถึงน. สายเครื่องหมายวรรณะพราหมณ์ กษัตริย์ และแพศย์ สวมจากซ้ายไปขวา เรียกว่า สายธุรำ, ธุหรํ่ายัชโญปวีต หรือ สายมงคล ก็เรียก.
วิชชุลดา
หมายถึง[วิดชุละ-] น. สายหรือประกายไฟฟ้า, สายฟ้าแลบ. (ป. วิชฺชุลฺลตา; ส. วิทฺยุลฺลตา); ชื่อกาพย์ประเภทหนึ่ง, คู่กับ มหาวิชชุลดา.
สะพานไฟ
หมายถึงน. อุปกรณ์ไฟฟ้าคล้ายสวิตช์ สำหรับตัดกระแสไฟฟ้าจากวงจร, (ปาก) สวิตช์ขนาดใหญ่.
ทางสามแพร่ง
หมายถึงน. ทางที่แยกเป็น ๓ สาย เกิดจากทางสายหนึ่งมาบรรจบเป็นมุมฉากกับทางอีกสายหนึ่ง, โบราณถือว่าเป็นทางผีผ่าน ไม่เป็นมงคล เช่น ไปทำพิธีเซ่นวักเสียกบาลที่ทางสามแพร่ง.
สวิตช์
หมายถึง[สะวิด] น. อุปกรณ์ไฟฟ้าชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับปิดเปิดหรือเปลี่ยนวงจรไฟฟ้า. (อ. switch).
แอมแปร์
หมายถึงน. หน่วยวัดกระแสไฟฟ้า กระแสไฟฟ้า ๑ แอมแปร์ คือ กระแสไฟฟ้าที่มีอัตราการเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอนได้วินาทีละประมาณ ๖ ๑๐๑๘ อิเล็กตรอน. (อ. ampere).
เครื่องสาย
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดที่มีสาย เช่น จะเข้ ซอ พิณ ไวโอลิน.
ชยา
หมายถึง[ชะ-] (แบบ) น. สายธนู. (ป. ชิยา; ส. ชฺยา).
โยต
หมายถึงน. เชือก, สายทาม. (ป. โยตฺต; ส. โยกฺตฺร).
วฏาการ
หมายถึง[วะตากาน] (แบบ) น. สายเชือก. (ป., ส.).