ตัวกรองผลการค้นหา
เปลือง
หมายถึง[เปฺลือง] ก. ใช้หมดไปสิ้นไปเกินควร, หมดไป สิ้นไปโดยใช่เหตุ, เช่น เปลืองเงิน เปลืองเวลา เปลืองที่. ว. ลักษณะที่หมดไปสิ้นไปเกินควร เช่น ใช้เงินเปลือง.
มุขยประโยค
หมายถึงน. ชื่อประโยคในตำราไวยากรณ์ได้แก่ ประโยคที่มีประโยคอื่นเป็นส่วนขยาย.
เงื่อนไขบังคับหลัง
หมายถึง(กฎ) น. เงื่อนไขที่ทำให้นิติกรรมสิ้นผล เมื่อเงื่อนไขนั้นสำเร็จแล้ว.
นภสินธุ์
หมายถึง[นบพะ-] น. แม่นํ้าคงคา, แม่นํ้าในฟ้า คือ ทางช้างเผือกในตำราดาว. (ส. นภสินฺธุ).
เปลี่ยวดำ
หมายถึงน. ชื่อโรคอย่างหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเกิดจากความเย็นมาก, เกลี่ยวดำ ก็ว่า.
กระพังเหิร
หมายถึงน. ชื่อการฟันด้วยขอช้างอย่างหนึ่ง คือฟันให้หยุดอย่างชะงัก. (ตำราขี่ช้าง).
คฤนถ์
หมายถึง[คฺรึน] น. ตัวอักษรแบบหนึ่งของอินเดียภาคใต้ที่ใช้เขียนตำรา.
กิจจะ
หมายถึง(กลอน) น. กิจ เช่น กอบกิจจะคุ้มขัง. (ชุมนุมตำรากลอน). (ป.).
ทบทวน
หมายถึงก. ย้อนกลับทำซํ้าอีกเพื่อให้แม่นยำ เช่น ทบทวนตำรา, ทวนทบ ก็ว่า; พิจารณาอีกครั้งหนึ่ง เช่น ทบทวนนโยบาย.
มหาโชตรัต
หมายถึง[มะหาโชตะรัด] น. ชื่อตำราแพทย์แผนโบราณว่าด้วยระดูสตรี.
หมดพุง,หมดไส้หมดพุง
หมายถึงว. หมดความรู้ เช่น ครูสอนศิษย์จนหมดพุง; อาการที่เปิดเผยโดยมิได้ปิดบังอำพราง เช่น สารภาพจนหมดไส้หมดพุง, สิ้นไส้สิ้นพุง ก็ว่า.
หมดไส้หมดพุง