ตัวกรองผลการค้นหา
หุ้มกลอง
หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.
โพก
หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.
โกรกหวัด
หมายถึงก. โกรกหัวโดยใช้นํ้าต้มกับหัวหอมและใบมะขามเพื่อแก้หวัด.
โงก
หมายถึงว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.
นมตาบอด,นมบอด
หมายถึงน. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.
เสาชี้
หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.
หีตา
หมายถึงน. รูเล็กที่หัวตา.
เทิน
หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.
ล้มคะมำ
หมายถึงก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
ศิโรรัตน์
หมายถึงน. เพชรประดับหัว. (ส.).
ตัดหัวคั่วแห้ง
หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
หัวไม่วางหางไม่เว้น
หมายถึง(สำ) ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง; อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้น เขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น.