ตัวกรองผลการค้นหา
ชะมบ
หมายถึงน. ไม้ปักเป็นเครื่องหมายสำหรับขุดหลุมจะปลูกเรือน. (ปรัดเล).
แระ
หมายถึงน. เครื่องสำหรับรองรากตึกและเสาเรือน, ระแนะ ก็เรียก.
เรือนแฝด
หมายถึงน. เรือนทรงไทยซึ่งปลูกให้ตัวเรือน ๒ หลังมีชายคาเชื่อมต่อกันทางด้านรี โดยมีขนาดกว้าง ยาว และสูงเท่ากัน และแต่ละหลังมีจั่วและพื้นสูงเสมอกัน.
คุม
หมายถึงก. รวมสิ่งที่กระจายอยู่ให้เข้าชุดเข้าพวกเป็นระเบียบเดียวกัน เช่น คุมยา คุมเรือน.
รอด
หมายถึงน. ไม้ที่สอดรูเสาทั้งคู่สำหรับรับกระดานพื้นเรือน.
เรือนเครื่องผูก
หมายถึงน. เรือนที่มีลักษณะคุมเข้าด้วยกันด้วยวิธีผูกด้วยหวายเป็นต้น, คู่กับ เรือนเครื่องสับ.
เรือนเครื่องสับ
หมายถึงน. เรือนที่มีลักษณะคุมเข้าด้วยกันด้วยวิธีเข้าปากไม้, คู่กับ เรือนเครื่องผูก, เรือนฝากระดาน ก็เรียก.
พะเพิง
หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะ เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก.
จันทัน
หมายถึงน. ชื่อตัวไม้เครื่องบนแห่งเรือนอยู่ตรงกับขื่อสำหรับรับแปลานหรือรับระแนง.
ปรางคณะ
หมายถึง[ปฺรางคะนะ] น. คณะ, สำนัก; สนาม; พื้นอย่างพื้นเรือน. (ส.).
ระแทะ
หมายถึงน. ยานชนิดลากขนาดเล็ก มี ๒ ล้อ ใช้วัวเทียม ตัวเรือนราบไม่ยกสูงอย่างเรือนเกวียน มีทั้งชนิดโถงและประกอบหลังคา, กระแทะ หรือ รันแทะ ก็ว่า.
กระแฉ่น
หมายถึง(โบ) ก. ดังสนั่น เช่น ฟ้ากระแฉ่นเรือนผยองช่วยดู. (แช่งนํ้า).