ตัวกรองผลการค้นหา
ซอยผม
หมายถึงก. ตัดแต่งผมให้มีรูปทรงต่าง ๆ.
หัวเถิก
หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.
ยาวเฟื้อย
หมายถึงว. ยาวมาก (มักใช้แก่สิ่งที่เป็นเส้นอย่างผมหรือหางไก่เป็นต้น) เช่น ผมยาวเฟื้อย ไก่ฟ้าหางยาวเฟื้อย.
แถ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้เตียน, ทำให้โล่ง, เช่น แถผม แถหัว หมายถึง โกนผม โกนหัว.
เคน
หมายถึง(โบ) น. เครื่องเป่า เช่น ปยวปี่แก้วเคนผสาร. (ม. คำหลวง มหาราช).
ปัดเป่า
หมายถึงก. ทำพิธีเสกเป่าเพื่อให้ความเจ็บไข้หาย, แก้ความลำบากขัดข้องให้หมดไป.
ทัด
หมายถึงก. เอาสิ่งของหรือดอกไม้เหน็บหูตรงบริเวณที่เรียกว่า ทัดดอกไม้. น. เรียกทรงผมผู้หญิงที่มีผมยื่นยาวทั้ง ๒ ข้างจอนผมสำหรับทัดหูว่า ผมทัด.
หีบเพลงปาก
หมายถึงน. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องลม ใช้ปากเป่า ลักษณะแบนยาวประกอบด้วยลิ้นเสียง ๒ แถว แถวหนึ่งดังเมื่อเป่าลมออก อีกแถวหนึ่งดังเมื่อดูดลมเข้า. (อ. harmonica, mouth organ).
กำพวด
หมายถึงน. ส่วนประกอบของปี่ซึ่งทำให้เกิดเสียงเวลาเป่า สอดติดอยู่กับเลาปี่.
ลูกโป่ง
หมายถึงน. ถุงทำด้วยยางหรือพลาสติกเป็นต้นที่เป่าหรืออัดลมให้ยืดโป่งเป็นรูปต่าง ๆ ได้.
งัวเลีย
หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.
ทรงเครื่องใหญ่
หมายถึง(ราชา) ก. ตัดผม (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน).