ตัวกรองผลการค้นหา
ปฐมบุรุษ
หมายถึง[ปะถมมะ-, ปะถม-] น. บุรุษที่ ๑, ตามไวยากรณ์ ได้แก่ สรรพนามพวกที่ใช้แทนชื่อผู้พูด เช่น ข้า เรา แต่ตามไวยากรณ์บาลีหมายถึงพวกที่เราพูดถึง เช่น เขา.
ปรับปรุง
หมายถึงก. แก้ไขให้เรียบร้อยยิ่งขึ้น.
ปรุ
หมายถึง[ปฺรุ] ก. ทำให้เป็นรู ๆ, สลักให้เป็นรู ๆ มีลวดลายต่าง ๆ. ว. เป็นรูเล็ก ๆ เช่น หน้าปรุ; ทะลุ, ตลอด, เช่น เที่ยวเสียปรุ.
ปรุโปร่ง
หมายถึงว. โล่งตลอด.
ปารุปนะ
หมายถึง[-รุปะนะ] น. ผ้าห่ม. (ป.).
ผรุพก
หมายถึง[ผะรุ-] น. กระโถน. (ส.).
ผรุสวาจา
หมายถึง[ผะรุสะวาจา, ผะรุดสะวาจา] น. คำหยาบ. (ป.).
พรุ่ง,พรุ่งนี้
หมายถึงน. วันถัดจากวันนี้ไปวันหนึ่ง.
พรุน
หมายถึงว. ลักษณะที่เป็นรูเว้าหวำชอนไชไปทั่วแทบไม่มีชิ้นดี เช่น ผ้าถูกแมลงกัดกินพรุนไปหมด.
พิรุธ
หมายถึงก. ผิดปรกติ, มีอาการน่าสงสัย, เช่น แสดงอาการพิรุธ ทำพิรุธ. (ป., ส. วิรุทฺธ).
มรุ
หมายถึงน. เทวดาพวกหนึ่ง. (ป.; ส. มรุต).
โมงครุ่ม
หมายถึงน. การเล่นมหรสพอย่างหนึ่ง มีในงานหลวง เช่นในพระราชพิธีโสกันต์เป็นต้น.