ค้นเจอ 368 รายการ

พระหารณย์,พระหารัณย์

หมายถึงน. ป่าใหญ่. (ป. พฺรหา + ส. อารณฺย).

วิจิน

หมายถึงก. เที่ยวหา, สืบเสาะ, ตรวจ; เก็บ, คัดเลือก. (ป.).

หากินด้วยลำแข้ง

หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.

หายน

หมายถึง[หายะนะ] น. ความเสื่อม, ความเสียหาย, ความฉิบหาย. (ป.).

บัญญัติไตรยางศ์

หมายถึงน. วิธีเลขอย่างหนึ่ง ซึ่งกำหนดส่วนสัมพันธ์ของเลข ๓ จำนวนเพื่อหาจำนวนที่ ๔ โดยวิธีเทียบหา ๑ ก่อน แล้วจึงไปหาส่วนที่ต้องการ ด้วยการนำเลขทั้ง ๓ จำนวนที่กำหนดให้และที่ให้หามาคูณหารกันเป็น ๓ ขั้น.

สัมพหุลา

หมายถึง(ปาก) ว. รวมปะปนกันหลาย ๆ อย่าง เช่น งานสัมพหุลาเต็มไปหมด ทำไม่ไหวหรอก, สรรพหุลา ก็ว่า. (ป.).

เกียกกาย

หมายถึงก. ตะเกียกตะกาย, ขวนขวาย, เช่น ค่อยเกียกกายหาเลี้ยงตน. (สุบิน).

ทำนาบนหลังคน

หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์ใส่ตนโดยขูดรีดผู้อื่น.

เศษคน,เศษมนุษย์

หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้ (ใช้เป็นคำด่า).

ค่อนแคะ

หมายถึงก. ค้นหาเอาสิ่งที่ไม่ดีขึ้นมากล่าวติเตียน.

ปาหุณ

หมายถึง[ปาหุน, ปาหุนะ] (แบบ) น. ผู้มาหา, แขก. (ป., ส.).

เศษมนุษย์

หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้, เศษคน ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ