ตัวกรองผลการค้นหา
ธรณินทร์
หมายถึง[ทอระนิน] (กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
ข้าหลวง
หมายถึงน. (โบ) คนที่ถวายตัวเป็นข้าของพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย, คนใช้ของพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย.
มหิธร
หมายถึงน. ผู้ทรงแผ่นดิน คือ ภูเขา; ชื่อหนึ่งของพระนารายณ์; พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. มหีธร, มหีธฺร).
รับราชการ
หมายถึงก. เข้าทำงานของรัฐบาลหรือของพระเจ้าแผ่นดิน.
โรงธาร,โรงธารคำนัล
หมายถึงน. ท้องพระโรง, ห้องเป็นที่ออกขุนนางของพระเจ้าแผ่นดิน.
ภูมิบาล,ภูมิภุช
หมายถึง[พูมิ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
พระพุทธเจ้าอยู่หัว
หมายถึงน. คำเรียกพระเจ้าแผ่นดินด้วยความนับถือ.
อัครมเหสี
หมายถึงน. พระมเหสีเอกของพระเจ้าแผ่นดิน.
สมมติเทพ
หมายถึงน. เทวดาโดยสมมติ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน.
คอคอด
หมายถึงน. แผ่นดินที่กิ่วคอดและมีน้ำล้อมรอบอยู่ทั้ง ๒ ด้าน ตรงที่กิ่วคอดจะเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินใหญ่ ๒ แห่ง หรือเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินใหญ่กับแหลมให้ติดต่อถึงกันได้ เช่น คอคอดกระ.
พระพุทธเจ้าหลวง
หมายถึงน. คำเรียกพระเจ้าแผ่นดินที่เสด็จสวรรคตแล้ว.
อธิราช
หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่. (ส.).