ตัวกรองผลการค้นหา
สำริด
หมายถึง(โบ) น. สัมฤทธิ์.
สำเรา
หมายถึงก. ทุเลา, อาการไข้ที่สร่างจากตัวร้อน, ยังมีอาการตัวร้อนน้อย ๆ.
สำลาน
หมายถึงว. สีเหลืองปนแดง.
สำลี
หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลชนิด Seriolina nigrofasciata ในวงศ์ Carangidae ลำตัวค่อนข้างกลม สีเทาคลํ้า เกล็ดเล็ก คอดหางกิ่ว, ช่อลำดวน ก็เรียก.
สำเหนียก
หมายถึง[สำเหฺนียก] ก. ฟัง, คอยเอาใจใส่, กำหนดจดจำ, เช่น ผู้ใหญ่สอนอะไรก็ให้สำเหนียกไว้ให้ดี.
ดินสำลี
หมายถึงน. ชื่อดินระเบิดชนิดหนึ่ง.
ตีสำนวน
หมายถึงก. พูดใช้สำนวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.
ถ่ายสำเนา
หมายถึงก. ถ่ายข้อความหรือภาพเป็นต้นจากต้นแบบหรือต้นฉบับด้วยเครื่องถ่ายเอกสาร.
ใบสำคัญคู่จ่าย
หมายถึงน. เอกสารที่เป็นหลักฐานในการจ่ายเงิน; (กฎ) หลักฐานการจ่ายที่เป็นใบเสร็จรับเงิน หลักฐานของธนาคารแสดงการจ่ายเงินแก่เจ้าหนี้ หรือหลักฐานการนำเงินเข้าบัญชีเงินฝากของผู้รับที่ธนาคาร และรวมถึงใบนำส่งเงินต่อคลังด้วย.
ผ้าสำลี
หมายถึงน. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนเนื้อนุ่ม มักใช้ห่ม ตัดเสื้อกันหนาว.
รู้สำนึก
หมายถึงก. รู้สึกตัวว่าผิด เช่น ถูกลงโทษอย่างหนักแล้วยังไม่รู้สำนึก.
เรือสำปั้น
หมายถึงน. เรือต่อเสริมกราบชนิดหนึ่ง เดิมทำด้วยไม้กระดาน ๓ แผ่น ท้ายสูงกว่าหัวเรือ ใช้แจวหรือพาย.