ตัวกรองผลการค้นหา
เวหัปติ
หมายถึง[-หับปะ-] น. พฤหัสบดี. (ป. วิหปฺปติ).
ศานติ
หมายถึงน. ความสงบ, ความระงับ. (ส.; ป. สนฺติ).
ศาสนสมบัติ
หมายถึงน. ทรัพย์สินของพระศาสนาทั้งที่เป็นสังหาริมทรัพย์และอสังหาริมทรัพย์ มี ๒ อย่าง คือ ศาสนสมบัติกลาง และศาสนสมบัติของวัด.
สมฤติ
หมายถึง[สะมะรึติ] น. ชื่อคัมภีร์ทางศาสนาพราหมณ์ซึ่งแต่งขึ้นภายหลังคัมภีร์พวกศรุติ เช่น คัมภีร์เวทางคศาสตร์ ศูตระ รามายณะ มหาภารตะ ปุราณะ ธรรมศาสตร์. (ส.).
สละราชสมบัติ
หมายถึงก. สละความเป็นพระมหากษัตริย์.
สังคีติ
หมายถึงน. สังคายนา, การสวดพร้อมกันและเป็นแบบเดียวกัน, การประชุมชำระพระไตรปิฎกให้เป็นแบบเดียวกัน. (ป.).
สัณฐิติ
หมายถึงน. ความตั้งมั่น. (ป.; ส. สํสฺถิติ).
สันตติ
หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).
สันติ
หมายถึงน. ความสงบ เช่น อยู่ร่วมกันโดยสันติ. (ป.; ส. ศานฺติ).
สัมปัตติ
หมายถึงน. สมบัติ. (ป., ส.).
สืบราชสมบัติ
หมายถึงก. เป็นพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องแทน, สืบราชบัลลังก์ ก็ว่า.
เสวยพระชาติ
หมายถึงก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).