ตัวกรองผลการค้นหา
สูจกะ
หมายถึง[-จะกะ] น. ผู้ชี้แจง; ผู้นำจับ; ผู้ส่อเสียด. (ป., ส.).
หางกะลวย
หมายถึงน. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.
หางนกกะลิง
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในสกุล Capparis วงศ์ Capparidaceae คือ ไม้เถาชนิด C. sepiaria L. หนามโค้งลง, C. pyrifolia Lam. หนามเหยียดตรง และไม้พุ่มชนิด C. radula Gagnep หนามโค้ง.
หูกะพง
หมายถึงน. ชื่อเงื่อนแบบหนึ่ง ลักษณะคล้ายรูปเลข 8 อาระบิก ใช้ผูกตัวไม้บางตัวในเรือนเครื่องผูกให้ติดกันเป็นต้น.
อัยกะ,อัยกา
หมายถึง[ไอยะ-] (ราชา) น. ปู่, ตา. (ป. อยฺยก).
เอฬกะ
หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).
เอากุ้งฝอยไปตกปลากะพง
หมายถึง(สำ) ก. ลงทุนน้อยหวังผลกำไรมาก.
คีตกะ
หมายถึง[คีตะกะ] (แบบ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสำเนียงบรรสาน. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
กะ
หมายถึงว. ใช้รวมกับคำวิเศษณ์ เช่น เหมือนกะ ราวกะ ถึงกะ. บ. ใช้นำหน้าผู้รับพูดหรือรับบอก เช่น พี่พูดกะน้อง เขากล่าวกะฉัน เขาบอกกะท่าน. สัน. ใช้แทนคำว่า กับ เช่น ยายกะตา, ใช้แทนคำว่า แก่ เช่น มีกะใจ. (เป็นคำเสียงกร่อนมาจาก กับ หรือ แก่).
กะกัง
หมายถึงน. พี่ชาย. (ช. kakang).
กะชามาศ
หมายถึงน. ทองที่เกิดในนํ้า. (ปาเลกัว).
กะดอก ๆ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.