ตัวกรองผลการค้นหา
รุเธียร
หมายถึง[รุเทียน] น. เลือด. ว. สีแดง. (แผลงมาจาก รุธิร).
เลือดเสีย
หมายถึงน. เลือดระดูไม่ปรกติ มีสีแดงคล้ำ กลิ่นเหม็น.
หยุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.
เปลือกมังคุด
หมายถึงว. สีม่วงแดงแก่ เรียกว่า สีเปลือกมังคุด.
ลมแดง
หมายถึงน. ลมพายุที่พัดแรงจัด ท้องฟ้ามีสีแดง.
เขน
หมายถึงก. คลี่ (ขนหางนก), มักใช้เข้าคู่กับคำ กาง เป็น กางเขน.
แค
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา, พันธุ์ที่ดอกสีแดงเรียก แคแดง.
ดาวหาง
หมายถึงน. ชื่อดาวจรชนิดหนึ่งที่ส่วนท้ายมีแสงลักษณะเป็นทางยาวดุจหาง.
ลูกเด็กเล็กแดง,ลูกเล็กเด็กแดง
หมายถึงน. เด็กเล็ก ๆ หลายคน.
ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่
หมายถึง(สำ) ก. ให้รู้จักพิจารณาลักษณะบุคคลหรือผู้หญิงที่จะเลือกเป็นคู่ครอง, ดูวัวให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ ก็ว่า.
สายเหา
หมายถึงน. สายเชือกหรือหนังที่รั้งอานหรือเบาะม้า แล้วมาโยงกับโคนหางม้า.
เหล็กใน
หมายถึงน. เดือยแหลมที่มีในก้นหรือปลายหางสัตว์บางชนิด มีผึ้ง แมงป่อง เป็นต้น.