ตัวกรองผลการค้นหา
เวสมะ
หมายถึง[เวสะ-] น. ความไม่เสมอกัน. (ป. วิสม).
ทวิชากร
หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) น. ฝูงนก. (ส.).
วิกขัมภ์
หมายถึง[วิกขำ] น. เส้นผ่านศูนย์กลาง. (ป.).
วิกัต
หมายถึงว. วิกฤต. (ป. วิกต).
วิวัฏ
หมายถึงน. พระนิพพาน. (ป. วิวฏฺฏ).
เทศน์,เทศนา
หมายถึง[เทด, เทสะนา, เทดสะหฺนา] น. การแสดงธรรมสั่งสอนในทางศาสนา. ก. แสดงธรรม เช่น พระเทศน์, (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า ดุด่าว่ากล่าวอย่างยืดยาว เช่น วันนี้ถูกเทศน์เสียหลายกัณฑ์. (ป. เทสนา).
ทวิ
หมายถึง[ทะวิ] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส.).
บุษบามินตรา
หมายถึง[บุดสะบามินตฺรา] น. พุทธรักษา. (ช.).
บุษบัน
หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้, ดอกบัวเผื่อน.
บุษปราค
หมายถึง[บุดสะปะราก] น. บุษย์นํ้าทอง.
บุณมี
หมายถึง[บุนนะมี] น. วันเพ็ญ. (ป. ปุณฺณมี; ส. ปูรฺณมี).
บุษราคัม
หมายถึง[บุดสะราคำ] น. พลอยสีเหลือง.