ตัวกรองผลการค้นหา
สัมปรายิกภพ
หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).
ปการ
หมายถึง[ปะกาน] น. อย่าง, ชนิด. (ป.; ส. ปฺรการ).
ปริเฉท
หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).
อุปกิณณะ
หมายถึง[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).
บุษป,บุษป-,บุษปะ
หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).
ปรโลก
หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.
ปริวรรตกรรม
หมายถึง[ปะริวัดตะกำ] (แบบ) น. การหมุนเวียน.
ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ
หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).
ลาป,ลาป-,ลาป-
หมายถึง[ลาปะ-, ลาบ-] น. นกมูลไถ. (ป.).
อุปบัติ
หมายถึง[อุปะบัด, อุบปะบัด] น. การเข้าถึง เช่น คติอุปบัติ = การเข้าถึงคติ, การเกิด. (ป. อุปปตฺติ).
อุปสมบัน,อุปสัมบัน
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).
ปริภุญช์
หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).