ตัวกรองผลการค้นหา
ปุโลปุเล
หมายถึง(ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ประโลประเล ก็ว่า.
พอเหมาะ
หมายถึงก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.
รุ่งราง
หมายถึงน. เวลาจวนสว่างพอมองเห็นราง ๆ ยังไม่กระจ่างชัด.
ลักเลียม
หมายถึงก. ทำทีเล่นทีจริงพอเจ้าของเผลอก็ขโมยเอาไว้.
ตาแหลม
หมายถึงว. มีสายตาคมพอมองเห็นก็รู้ทันทีว่าอะไรดีมีคุณค่า เช่น ผู้หญิงคนนี้ตาแหลม พอมองเห็นหัวแหวนก็รู้ว่าเป็นเพชรแท้หรือเพชรเทียม.
กระทดกระทวย
หมายถึงว. ไหวน้อย ๆ แต่พองาม, กิริยาย่างกรายอย่างนวยนาด.
ประโลประเล
หมายถึง(ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ปุโลปุเล ก็ว่า.
รู้ไม่ถึง
หมายถึงก. รู้ไม่ลึกซึ้งพอ เช่น หลักธรรมะขั้นสูงเช่นนี้ ฉันยังรู้ไม่ถึง.
หมดราศี
หมายถึงว. มีหน้าตาหมองคล้ำ เช่น พอหมดอำนาจก็หมดราศี.
สุกเอาเผากิน
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ทำลวก ๆ, อาการที่ทำพอเสร็จไปคราวหนึ่ง ๆ เช่น เขาทำงานสุกเอาเผากิน พอให้พ้นตัวไป.
สังเขป
หมายถึงน. ใจความย่อ, เค้าความย่อ, เช่น เขียนมาพอเป็นสังเขป. (ป.; ส. สํเกฺษป).
บ่ายเบี่ยง
หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป (มักใช้แก่กริยาพูด), เบี่ยงบ่าย ก็ว่า.