ตัวกรองผลการค้นหา
พังกา
หมายถึงน. ชื่องูขนาดเล็กชนิด Trimeresurus purpureomaculatus ในวงศ์ Viperidae ซึ่งเป็นกลุ่มเดียวกับงูเขียวหางไหม้ ตัวสีเขียว มีลายพราวสีม่วงแดงทั้งตัว อาศัยตามป่าโกงกาง มีพิษอ่อน.
เฮโรอีน
หมายถึงน. สารประกอบอินทรีย์ประเภทอนุพันธ์ของมอร์ฟีน มีสูตร C17H17NO (C2H3O2)2 ชื่อทางเคมี คือ ไดอะเซทิลมอร์ฟีน ลักษณะเป็นผลึกสีขาว หลอมละลายที่ ๑๗๓ °ซ. เป็นยาเสพติดอย่างร้ายแรงและมีพิษมาก. (อ. heroin).
ไซ
หมายถึงน. ชื่องูชนิด Enhydris bocourti ในวงศ์ Colubridae ตัวอ้วนสั้น หัวโต อาศัยตามริมน้ำหรือในน้ำเพราะกินปลาเป็นอาหารหลัก มีพิษอ่อนมากและไม่ปรากฏปฏิกิริยาต่อผู้ถูกกัด.
มัสตาร์ด
หมายถึงน. สารพิษร้ายแรงชนิดหนึ่ง มีชื่อทางเคมีว่า ไดคลอโรไดเอทิลซัลไฟด์ (dichloro diethylsulphide) มีสูตร (CH2CH2Cl)2 S ลักษณะเป็นของเหลวคล้ายนํ้ามัน เคยใช้ในสงครามโลกครั้งที่ ๑ และเรียกกันว่า แก๊สมัสตาร์ด.
แม่ตะงาว
หมายถึงน. ชื่องูขนาดเล็กชนิด Boiga multomaculata ในวงศ์ Colubridae หัวโต ตาโต ตัวยาวเรียวสีนํ้าตาล ลายสีนํ้าตาลเข้ม ออกหากินในเวลากลางคืน มีพิษอ่อนมาก.
แสงอาทิตย์
หมายถึงน. ชื่องูชนิด Xenopeltis unicolor ในวงศ์ Xenopeltidae โตเต็มวัยยาวประมาณ ๘๐ เซนติเมตร ตัวสีนํ้าตาลม่วงเป็นเงามัน ท้องขาว หัวแบน ตาเล็ก ออกหากินเวลากลางคืน ไม่มีพิษ.
ผ้าขี้ริ้ว
หมายถึงน. ชื่องูทะเลชนิด Acrochordus granulatus ในวงศ์ Colubridae ตัวสีเทาลายเทาเข้มปนนํ้าเงิน นุ่มนิ่มเหมือนกองผ้าขี้ริ้ว อาศัยตามทะเลโคลนมากกว่าทะเลนํ้าใส ไม่มีพิษ.
สารหนูขาว
หมายถึงน. สารประกอบชนิดหนึ่ง ซึ่งมีธาตุสารหนูและออกซิเจนเป็นองค์ประกอบ มีสูตร As2O3 ลักษณะเป็นผงสีขาว มีพิษอย่างร้ายแรง ใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมทำสีบางประเภท และยาฆ่าแมลง, ชาวบ้าน เรียกว่า สารหนู.
คนที
หมายถึง[คน-] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Vitex trifolia L. var. simplicifolia Cham. ในวงศ์ Labiatae ขึ้นตามชายทะเล ลำต้นเลื้อย ใบและดอกเหมือนคนทีสอ ใช้แก้พิษแมงกะพรุน, คนทิสอทะเล ก็เรียก.
ลายสาบ
หมายถึงน. ชื่องูหลายชนิดในสกุล Rhabdophis วงศ์ Colubridae เป็นงูขนาดเล็ก ตัวยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร เกล็ดมีสัน ไม่มีพิษ เช่น ลายสาบคอแดง (R. subminiatus) ลายสาบดอกหญ้า (R. stolatus).
ปลิง
หมายถึงน. ชื่องูนํ้าชนิด Enhydris plumbea ในวงศ์ Colubridae ตัวยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร สีเขียวอมเทา ท้องขาว สามารถดีดตัวไปได้ในระยะสั้น ๆ แทนการเลื้อย มีพิษอ่อนมาก.
ถอย
หมายถึงก. เคลื่อนหรือทำให้เคลื่อนไปข้างหลัง เช่น ถอยเรือ ถอยรถ, ขยับออกจากที่, เลื่อนที่, เช่น ถอยรถให้พ้นประตู ถอยหน้าถอยหลัง; ลดลง เช่น พิษถอย กำลังถอย; (ปาก) ซื้อ (มักใช้กับรถใหม่).