ตัวกรองผลการค้นหา
หัวโล้น
หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.
พราวตา
หมายถึงว. อาการที่ทำให้เห็นพร่าไปหมด.
ละเบ็ง
หมายถึงว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, ระเบ็ง ก็ว่า.
ร่อยหรอ
หมายถึงก. ค่อยหมดไป, หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, เช่น เงินทองร่อยหรอ.
หมดบุญ
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดอำนาจ หรือ หมดวาสนาบารมี ก็ว่า; (ปาก) ตาย.
พร่าง
หมายถึง[พฺร่าง] ว. แวววาวพร่าไปหมด.
ร้องระเบ็งเซ็งแซ่
หมายถึงก. ร้องดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
ราบเป็นหน้ากลอง
หมายถึง(สำ) ว. ราบเรียบ, หมดเสี้ยนหนาม.
เอวัง
หมายถึง(ปาก) ก. จบ, หมดสิ้น.
ประเท้า
หมายถึงก. กิริยาที่ผู้รำใช้ส่วนหน้าของฝ่าเท้าแตะพื้นและยกขึ้นทันที, เป็นท่ารำท่าหนึ่ง.
เสือจนท่า ข้าจนทาง
หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.
ตาทิพย์
หมายถึงน. ตาที่สามารถดูอะไรเห็นได้หมด.