ตัวกรองผลการค้นหา
ผิดสำแดง,ผิดสำแลง
หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.
รองรัง
หมายถึงว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.
ปุ๋ย
หมายถึงน. สิ่งที่ใส่ลงไปในดินหรือให้ธาตุอาหารพืชหนึ่งหรือหลายธาตุ.
ปัจฉาภัต
หมายถึงน. เวลาภายหลังบริโภคอาหาร คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไป. (ป.).
ภิกษาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).
ยาวัส
หมายถึงน. ฟ่อนหญ้า, หญ้าหรืออาหารสำหรับสัตว์. (ส.).
เท้อ
หมายถึงว. อาการที่นํ้าขึ้นมากเต็มที่แล้วไม่ลดลงชั่วระยะหนึ่ง เรียกว่า นํ้าเท้อ; ไม่อยากอาหารเพราะยังอิ่มอยู่เป็นต้น.
น้ำเคย
หมายถึงน. นํ้าที่ได้จากเยื่อเคย (กะปิ) มีรสเค็ม ใช้ปรุงอาหาร.
โรงทาน
หมายถึงน. สถานที่แจกจ่ายอาหารแก่คนทั่วไปเป็นการกุศล.
ส่งกลิ่น
หมายถึงก. กระจายออกไปจนได้กลิ่น เช่น อาหารส่งกลิ่นหอมน่ากิน.
อาสนศาลา
หมายถึงน. โรงฉันอาหาร (ใช้แก่พระสงฆ์).
โรตี
หมายถึงน. ชื่ออาหารแขกชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีนวดแล้วแผ่เป็นแผ่น ทอดในกระทะแบน ๆ กินเป็นอาหารคาวอย่างขนมปัง หรือกินเป็นอาหารหวานก็ได้โดยโรยน้ำตาลทราย นม เป็นต้น.