ผลการค้นหา

กระชุก

หมายถึงน. ภาชนะสานรูปกลมสูง สำหรับบรรจุของเช่นนุ่นหรือถ่าน, กระชุ ก็ว่า; อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๕ สัด, และ ๔ กระชุก เป็น ๑ ตะลอง.

กระชุ

หมายถึงน. ภาชนะสานรูปกลมสูง สำหรับบรรจุของ เช่นนุ่นหรือถ่าน, กระชุก ก็ว่า.

กระชุ่มกระชวย

หมายถึงว. มีผิวพรรณสดใสหรือมีอาการกระปรี้กระเปร่า.

กระชุ

หมายถึงน. ต้นกระทุ. (ดู กระทุ).

กระชุก

หมายถึงน. ภาชนะสานรูปฟักผ่าตามยาว ใช้สอดลงในเกวียน สำหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น, สามชุก ก็เรียก.

กระชุน

หมายถึงดู กระทุน.