ผลการค้นหา

ค้นเจอ 10 รายการ

กระดูก

หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.

กระดูก

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.

แช่งชักหักกระดูก

หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.

หน้ากระดูก

หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.

ไขกระดูก

หมายถึงน. เนื้อส่วนในของกระดูก บางแห่งเป็นที่สร้างเม็ดเลือดชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย.

หนังหุ้มกระดูก

หมายถึง(สำ) น. เรียกลักษณะของคนหรือสัตว์ที่ผอมมากจนมองเห็นแนวโครงกระดูกว่า ผอมจนหนังหุ้มกระดูก.

ลิ้นไม่มีกระดูก

หมายถึง(สำ) ก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.

กระดูก

หมายถึงน. ชื่อโกฐชนิดหนึ่ง เรียกว่า โกฐกระดูก. (ดู โกฐกระดูก).

โกฐกระดูก

หมายถึงน. ชื่อเรียกเหง้าแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Saussurea lappa C.B. Clarke ในวงศ์ Compositae.

คดในข้องอในกระดูก

หมายถึง(สำ) ว. มีสันดานคดโกง.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ