ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระวิน, ประวิน, ถวิน, ลูกกวิน, กระถิน, เอลา, ตรีชาต, ตอเบา, ลูกเอ็น,ลูกเอ็ล, สะตอเบา, กระวาน
กระวิน
หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนเหล็กผ่าปากม้า, ประวิน ก็ใช้. (ประวัติ. จุล), เครื่องร้อยสายรัดเอวพระภิกษุ (รัดประคด) ทำด้วยกระดูกสัตว์เป็นต้น มีรูกลาง เรียกว่า ลูกกระวิน.
หมายถึง(โบ) ว. สีนํ้าตาล เช่น โคกระวิน. (ทมิฬ = กระวิล แผลงมาจาก ป. กปิล).