ผลการค้นหา

ค้นเจอ 22 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา กช, กเบนทร์, กรรปุระ, กรรม์, กรรหาย, กรอง, กระกรุ่น, กระคน, กระจร, กระบัด, กระเพลิศ, กระลด

กลอนตลาด

หมายถึงน. คำกลอนสามัญ โดยมากเป็นกลอน ๘ เช่น กลอนนิราศ นิทานคำกลอน.

กลอนลิลิต

หมายถึงน. คำกลอนที่แต่งอย่างร่าย. (ชุมนุมตำรากลอน).

กลอนสุภาพ

หมายถึงน. กลอนเพลงยาว บางครั้งเรียกว่า กลอนตลาด.

กลมกลืนกลอน

หมายถึงน. ชื่อเพลงยาวกลอักษร ตัวอย่างว่า แสนเสียดายหายห่างโอ้ แสนเสียดายกรายนาฏช่าง แสนเสียดายงอนงามเจ้า ให้อ่านว่า แสนเสียดายหายห่างโอ้ห่างหาย แสนเสียดายกรายนาฏช่างนาฏกราย แสนเสียดายงอนงามเจ้างามงอน. (จารึกวัดโพธิ์).

กาพย์กลอน

หมายถึงน. คำร้อยกรอง.

ลูกกลอน

หมายถึงน. เม็ดยาเปียก ๆ ที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.

กลอน

หมายถึง[กฺลอน] น. ไม้ขัดประตูหน้าต่าง, ดาล, เครื่องสลักประตูหน้าต่าง; ไม้ที่พาดบนแปสำหรับวางเครื่องมุงหลังคาจากเป็นต้น.

กลอนเพลงยาว

หมายถึงน. กลอนที่เขียนขึ้นเพื่อแสดงความรัก หรือเล่าสู่กันฟัง เป็นต้น ขึ้นต้นด้วยวรรครับหรือวรรคที่ ๒ ของบท.

ว่ากลอนสด

หมายถึงก. กล่าวกลอนที่ผูกขึ้นอย่างปัจจุบันโดยมิได้คิดมาก่อน; โดยปริยายหมายถึงกล่าวข้อความที่ไม่ได้เตรียมมาก่อน, พูดกลอนสด ก็ว่า.

กลอน

หมายถึง[กฺลอน] น. คำประพันธ์ซึ่งแต่เดิมเรียกคำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม เช่นในคำว่า ชุมนุมตำรากลอน, ครั้นเรียกเฉพาะคำประพันธ์เฉพาะอย่างเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ ร่าย แล้ว คำประพันธ์นอกนี้อีกอย่างหนึ่งจึงเรียกว่า กลอน เป็นลำนำสำหรับขับร้องบ้าง คือ บทละคร สักวา เสภา บทดอกสร้อย, เป็นเพลงสำหรับอ่านบ้าง คือ กลอนเพลงยาว หรือ กลอนตลาด.

กลอน

หมายถึง[กฺลอน] น. ลูกตุ้ม, ขลุบ, เช่น แกว่งกลอนยรรยงยุทธ์. (อนิรุทธ์).

ชำนาญเกลากลอน

หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณแบบหนึ่ง; ชื่อเพลงปี่พาทย์ทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด