ผลการค้นหา

หฤทัยกัปน์,หฤทัยกัมป์

หมายถึงน. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).

ปริกัป

หมายถึง[ปะริกับ] ก. กำหนด. (ป. ปริกปฺป; ส. ปริกลฺป).

สัมมาสังกัปปะ

หมายถึงน. ความดำริในทางที่ชอบ. (ป.).

อกัปปิยวัตถุ

หมายถึงน. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).

อกัปปิยโวหาร

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).

อากัป

หมายถึง[อากับ] น. การแต่งตัวดี. (ป. อากปฺป; ส. อากลฺป).

อากัปกิริยา

หมายถึง[อากับ-] น. กิริยาท่าทาง. (ป.).

ภัทรกัป

หมายถึงน. กัปอันเจริญ คือ กัปปัจจุบัน มีพระพุทธเจ้าถึง ๕ พระองค์. (ป. ภทฺรกปฺป, ภทฺทกปฺป).

กัปปิยการก

หมายถึง[-การก] น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค.

กัปปีย์

หมายถึง[กับปี] (ปาก) น. กับข้าว (ใช้เฉพาะภิกษุสามเณร), มักใช้เข้าคู่กับคำ จังหัน ว่า กัปปีย์จังหัน.

พินทุกัป,พินทุกัปปะ

หมายถึงน. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ. (ป. พินฺทุกปฺป).

กัปปิย,กัปปิย-,กัปปิยะ

หมายถึง[กับปิยะ] ว. สมควร. (ป.).