ตัวกรองผลการค้นหา
เก้งก้าง
หมายถึงว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางดูเกะกะไม่เรียบร้อย.
เก้ง
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องในวงศ์ Cervidae ตัวเล็ก ขนสีนํ้าตาลจนถึงนํ้าตาลเข้ม หน้าผากเป็นสันเห็นได้ชัดเจน ตัวผู้มีเขาและเขี้ยว ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด ที่รู้จักกันทั่วไปคือ อีเก้ง หรือ ฟาน (Muntiacus muntjak) อีกชนิดหนึ่งคือ เก้งหม้อ หรือ เก้งดำ (M. feae) ตัวโตกว่าชนิดแรก ขนสีนํ้าตาลแก่เกือบดำ ที่หัวมีขนลักษณะคล้ายจุกสีเหลืองแซมดำ, ปักษ์ใต้เรียก กวางจุก.
แก้ง
หมายถึงก. ขูดให้หมด; เคล็ด, ยอก, เช่น คอแก้ง.
ก้งโค้ง
หมายถึงก. โก่งก้นให้โด่ง, โน้มตัวลงยกก้นให้สูงขึ้น, โก้งโค้ง ก็ว่า.
แก้งก้น
หมายถึงน. เรียกไม้ชำระว่า ไม้แก้งก้น.
โก้งโค้ง
หมายถึงก. โก่งก้นให้โด่ง, โน้มตัวลงยกก้นให้สูงขึ้น, ก้งโค้ง ก็ว่า. น. ที่เทลูกบาศก์สกา รูปคล้ายครก.
ตาโก้ง
หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอเป็นตาโต ๆ.
ติดเก้ง
หมายถึงก. อาการสมจรของสุนัขซึ่งกำลังติดกัน, ติดเต้ง หรือ ติดเป้ง ก็ว่า.
อีเก้ง
หมายถึงดู เก้ง.
ก้ง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. ลาย, ด่าง, เช่น แมวก้ง ผ้าตาก้ง (คือ ผ้าตาโต ๆ ที่มีสีต่าง ๆ กัน).
โก้งเก้ง
หมายถึงว. มีลักษณะหรือท่าทางสูงโย่งเย่ง.
อีโก้ง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Porphyrio porphyrio ในวงศ์ Rallidae ลำตัวสีม่วงเหลือบนํ้าเงิน ปากหนาสีแดง ใต้หางสีขาว ขาและนิ้วยาว วิ่งหากินบนพืชที่ลอยอยู่ในนํ้า กินพืชและสัตว์เล็ก ๆ.