ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โขนง, เขนง, แขนง, สาขา, เสนง, กิ่ง, เต่าเหลือง, เสน่ง, วงเล็บเหลี่ยม, ขนง
ขนง
หมายถึง[ขะหฺนง] น. คิ้ว, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนง.
แขนง
หมายถึง[ขะแหฺนง] น. กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แตกใหม่จากลำของไม้พวกไม้ไผ่, กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แยกออกจากกิ่งใหญ่, โดยปริยายหมายถึงส่วนย่อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น วิชาฟิสิกส์เป็นแขนงหนึ่งของวิชาวิทยาศาสตร์.
หมายถึงดู เต่าเหลือง.
หมายถึง[ขะแหฺนง] ก. แหนง, แคลง, เช่น และแขนงหฤทัยนาง. (ม. คำหลวง มัทรี); ใช้ในการต่อของให้ราคาตํ่า ถือเป็นลางบอกว่าจะขายไม่ได้ราคาดีต่อไป.
โขนง
หมายถึง[ขะโหฺนง] น. ขนง, คิ้ว.
รำเขนง
หมายถึง[-ขะเหฺนง] น. พิธีพราหมณ์มีการถือเขนงนํ้ามนตร์รำถวายพระอิศวรแล้วประนํ้ามนตร์.
เขนง
หมายถึง[ขะเหฺนง] น. เขาสัตว์, เขาวัวเขาควายที่ใช้เป่าบอกอาณัติสัญญาณ; ภาชนะใส่ดินปืน เดิมใช้เขาสัตว์; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.