ผลการค้นหา

ค้นเจอ 11 รายการ

กว้างขวาง

หมายถึงก. แผ่ออกไปมาก, ใหญ่โต, เช่น มีเนื้อที่กว้างขวาง; เผื่อแผ่ เช่น มีนํ้าใจกว้างขวาง, รู้จักคนมากและมีคนรู้จักมาก เช่น กว้างขวางในสังคม.

ขัดขวาง

หมายถึงก. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด.

กีดขวาง

หมายถึงก. ขวางกั้นไว้, ขวางเกะกะ.

ตาขวาง

หมายถึงว. เริ่มแสดงอาการคลั่ง; ขุ่นเคือง, ไม่พอใจ.

พาลรีพาลขวาง

หมายถึง(สำ) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.

ขวาง

หมายถึง[ขฺวาง] ก. กีดกั้น, สกัด; รำคาญหรือไม่ถูกใจ; ใช้เข้าคู่กับ กว้าง เป็น กว้างขวาง หมายความอย่างเดียวกับคำว่า กว้าง.

ชักซุงตามขวาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรที่ไม่ถูกวิธีย่อมได้รับความลำบาก; ขัดขวางผู้มีอำนาจย่อมได้รับความเดือดร้อน.

ผู้กว้างขวาง

หมายถึง(ปาก) น. นักเลงใหญ่, ผู้มีอิทธิพล.

หักทองขวาง

หมายถึงน. วิธีปักไหมทอง หักเส้นไปตามขวางลาย ใช้ปักเครื่องสูง.

หันรีหันขวาง

หมายถึงก. อาการที่หันเหไปมา เก้ ๆ กัง ๆ ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะทำอย่างใด.

ขื่อขวาง,ขื่อคัด

หมายถึงน. ขื่อที่ ๒ อยู่ใต้ขื่อเดิม อยู่ในพวกเครื่องเรือน.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ