ผลการค้นหา

คลุมเครือ

หมายถึงว. ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก เรียกว่า ไข้คลุมเครือ, พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ.

เครือเขามวก

หมายถึงดู มวก.

เครือดิน

หมายถึงน. ไม้เถาตามที่กล่าวไว้ในไตรภูมิวินิจฉัยว่ามีสัณฐานประดุจดังผักบุ้งและแพงพวย. (ไตรภูมิวินิจฉัย).

เครือแย่ง

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.

งาเครือ

หมายถึงน. งาช้างที่ยาวมากแต่วงรอบเล็ก.

จ๋วงเครือ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ).

ตกเครือ

หมายถึงก. ออกเครือ (ใช้แก่กล้วย).

เครือ

หมายถึง[เคฺรือ] ว. ลักษณะของเสียงที่สั่นพร่าไม่แจ่มใส เรียกว่า เสียงเครือ.

ว่านเครือ

หมายถึงน. เชื้อสาย, เหล่ากอ, มักใช้เข้าคู่กับคำ วงศ์วาน เป็น วงศ์วานว่านเครือ.

ขมิ้นเครือ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Menispermaceae เช่น ชนิด Arcangelisia flava (L.) Merr., Fibraurea tinctoria Lour. ทั้ง ๒ ชนิดใช้ทำยาได้, ชนิดหลัง กำแพงเจ็ดชั้น ก็เรียก.

ครือ,ครือ,ครือ ๆ

หมายถึง[คฺรือ] ว. ไม่คับไม่หลวม เช่น เสื้อครือตัว, พอ ๆ กัน เช่น เด็ก ๒ คนนี้ขยันครือ ๆ กัน.

ครุมเครือ

หมายถึง[คฺรุมเคฺรือ] ว. คลุมเครือ.