ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พิลาส, ฟอง, อุททาม, กระเหิม, ลองเชิง, โกรด, คึก, ฮึก, คะนอง, โตรด, ฟุ้งเฟ้อ, คะนึง
เคี่ยมคะนอง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea henryana Pierre ในวงศ์ Dipterocarpaceae ลำต้นสูงตรงมาก มีมากตามป่าดิบทางภาคตะวันออกและภาคใต้.
วัยคะนอง
หมายถึงน. วัยหนุ่มสาวที่ชอบสนุกสนาน, วัยหนุ่มสาวที่กำลังฮึกห้าว.
ตลกคะนอง
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือทำให้ขบขันด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.
พายุฟ้าคะนอง
หมายถึงน. พายุที่มีทั้งฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ลมกระโชกแรง และมีฝนตกหนัก บางครั้งมีลูกเห็บตกลงมาด้วย.
ฟ้าคะนอง
หมายถึงน. ฟ้าลั่นติดต่อกัน.
คะนอง
หมายถึงก. แสดงอาการร่าเริง, คึก, ลำพอง; พูดหรือทำเกินขอบเขต เช่น คะนองปาก คะนองมือ; เรียกอาการของฟ้าที่มีเสียงลั่นเปรี้ยง ๆ ว่า ฟ้าคะนอง.