ผลการค้นหา

หมายจำคุก

หมายถึง(กฎ) น. หมายอาญาที่ศาลสั่งให้จำคุกผู้ต้องคำพิพากษาให้จำคุกหรือประหารชีวิต.

ขี้คุก

หมายถึงว. เคยต้องโทษจำคุกมาแล้ว.

คุกพาทย์

หมายถึงน. ชื่อเพลงปี่พาทย์เพลงหนึ่ง ใช้เป็นหน้าพาทย์ประกอบการรำในท่าที่ดุร้าย.

นั่งคุกเข่า

หมายถึงก. นั่งโดยวิธีย่อเข่าลงให้ติดพื้น แล้วหย่อนก้นลงบนส้นเท้า.

คุกเข่า

หมายถึงก. ย่อเข่าลงให้ติดพื้น.

ตลาดหน้าคุก

หมายถึง(สำ) ว. แพง. น. ตลาดที่ถือโอกาสขายโก่งราคาแพงกว่าปรกติและผู้ซื้อจำเป็นต้องซื้อ.

คุกคาม

หมายถึงก. แสดงอำนาจด้วยกิริยาหรือวาจาให้หวาดกลัว, ทำให้หวาดกลัว เช่น ภัยคุกคาม, ในบทกลอนใช้ว่า คุก ก็มี เช่น ไป่ขู่ไป่คุก ไป่รุกรุมตี. (สมุทรโฆษ).

จำคุก

หมายถึง(กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้เอาตัวผู้ต้องโทษไปคุมขังไว้ในเรือนจำ.

กระคุก

หมายถึง(โบ) ก. คุกคลาน เช่น ทั้งล้มทั้งลุกกระคุกหัวเข่า. (ไตรภูมิ).

คุก

หมายถึงน. ที่ขังนักโทษ, เรือนจำ.

คุกกี้

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี ไข่ เนย น้ำตาล เป็นต้น ทำเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วอบให้กรอบ. (อ. cookie).

คุกคลาน

หมายถึงก. คลานด้วยกิริยาที่ยอบตัวลงให้เตี้ยโดยใช้เข่าเดิน.