ตัวกรองผลการค้นหา
งามแงะ
หมายถึง(กลอน) ว. งามน่าดู เช่น เจ้าเย้ยเยาะว่าเงาะไม่งามแงะ แฮะแฮะว่าเล่นหรือว่าจริง. (สังข์ทอง).
งามหน้า
หมายถึงว. น่าขายหน้า, ใช้เป็นคำประชด เช่น เขาทำงามหน้าละคราวนี้.
เงามัว
หมายถึง(แสง) น. อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปถึงได้บ้าง; (ภูมิ) ส่วนที่เห็นเป็นเงาหลัว ๆ รอบบริเวณที่มืดมิดของดวงจันทร์หรือดวงอาทิตย์เวลามีคราส.
นางงาม
หมายถึงน. หญิงสาวที่ชนะการประกวดความงาม.
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น
หมายถึง(สำ) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.
เกินงาม
หมายถึงว. มากไปจนหมดงาม เช่น แต่งตัวเกินงาม.
งดงาม
หมายถึงว. สวย, ดี, งาม.
งาม
หมายถึงว. ลักษณะที่เห็นแล้วชวนให้ชื่นชมหรือพึงใจ เช่น มารยาทงาม รูปงาม; มีลักษณะสมบูรณ์ดี เช่น ต้นไม้งาม ปีนี้ฝนงาม; ดี, มาก, มีลักษณะที่เป็นไปตามต้องการ, เช่น กำไรงาม ธนาคารนี้จ่ายดอกเบี้ยงาม.
งามงอน
หมายถึงว. สวยงาม.
เงามืด
หมายถึง(แสง) น. อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมด; (ภูมิ) ส่วนที่มืดมิดของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์เวลามีคราส.
ช้า ๆ ได้พร้าสองเล่มงาม
หมายถึง(สำ) ว. ค่อย ๆ คิดค่อย ๆ ทำแล้วจะสำเร็จผล.
เห็นดีเห็นงาม
หมายถึงก. คิดหรือรู้สึกคล้อยตาม.