ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ซอ, ทรอ, เครื่องสาย

กระเซอ

หมายถึงว. เซ่อเซอะ, เร่อร่า, เช่น ผัวเขาจริง ๆ วิ่งกระเซอ. (รามเกียรติ์ พลเสพย์), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซอ.

ขับซอ

หมายถึง(ถิ่น) ก. ร้องเพลงโดยมีดนตรีประกอบ เช่น ขับซอยอยศอ้าง ฦๅลูกกษัตริย์เจ้าช้าง ชื่นแท้ใครเทียมเทียบนา. (ลอ).

กะลาซอ

หมายถึง(ปาก) ว. คล้ายกะลาที่ทำซอ, เรียกผมที่ตัดแล้วเป็นรูปอย่างนั้น.

ซอ

หมายถึงน. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ.

มูเซอ

หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ตระกูลทิเบตพม่า อยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทยและพม่า.

มอซอ

หมายถึงว. ดำคลํ้า, ไม่ผ่องใส, หม่น, เช่น แต่งตัวมอซอ.

ซอ

หมายถึงน. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น ซออู้ ซอด้วง, ลักษณนามว่า คัน. ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง. (ลอ).

ขะแมซอ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ลีซอ

หมายถึงน. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง ตระกูลทิเบต-พม่า อยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทย.

บุหงามลาซอ

หมายถึง[-มะลา-] น. ดอกมะลิลา. (ช.).

กระเซอะกระเซอ

หมายถึงก. เซ่อเซอะ เช่น ชังนํ้าหน้าบ้าเคอะกระเซอะกระเซอ. (คาวี).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ