ค้นเจอ 44 รายการ

เจ้าที่,เจ้าที่,เจ้าที่เจ้าทาง

หมายถึงน. เทวดารักษาพื้นที่และหนทาง.

เดินทาง

หมายถึงก. ไปสู่จุดที่หมายอีกแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป.

ตัดทาง,ตัดหนทาง

หมายถึงก. ทำให้หมดช่องทาง เช่น ตัดทางทำมาหากิน; ทำให้มีทาง เช่น ตัดทางพอให้ผ่านไปได้.

เป็นที่,เป็นที่,เป็นที่เป็นทาง

หมายถึงว. มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน เช่น เขาอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง; อาการที่เก็บของไว้ตามที่อย่างเป็นระเบียบ เช่น เก็บของไม่เป็นที่ เก็บของเป็นที่เป็นทาง.

สุดหนทาง

หมายถึงว. สุดทางที่จะไป เช่น สุดหนทางบกแล้ว ต่อไปก็เป็นทางน้ำ, โดยปริยายหมายความว่า ไม่มีทางอื่นให้เลือก เช่น เมื่อสุดหนทางเข้าจริง ๆ ก็เลยต้องยอมแพ้เขา.

กินทาง

หมายถึงว. ลํ้าทาง (ใช้แก่ยวดยาน) เช่น ขับรถกินทาง.

เข้าที่เข้าทาง

หมายถึงก. จัดให้เป็นระเบียบ, จัดให้เรียบร้อย, เช่น จัดข้าวของให้เข้าที่เข้าทาง.

ทิศทาง

หมายถึงน. แนว, ทางที่มุ่งไป.

ที่ทาง

หมายถึงน. พื้นที่, ที่ดิน.

เบิกทาง

หมายถึงน. เรียกหนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่านว่า หนังสือเบิกทาง หรือ ใบเบิกทาง.

ปลายทาง

หมายถึงน. สุดทาง.

แปรกขวางทาง

หมายถึงน. ไม้ขวางทางที่ยึดหัวท้ายทั้ง ๒ ด้านของแปรกบัง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ