ค้นเจอ 94 รายการ

เสาะท้อง

หมายถึงว. ที่ทำให้ท้องเสีย เช่น กินของเปรี้ยวจัดหรือเผ็ดจัดทำให้เสาะท้อง.

รองท้อง

หมายถึงก. กินพอกันหิวไปก่อน.

ท้องแข็ง

หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.

ท้องแขน

หมายถึงน. ส่วนของแขนด้านใน มีลักษณะโค้งนูน.

ท้องถิ่น

หมายถึงน. ท้องที่ใดท้องที่หนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เวลาท้องถิ่น ประเพณีท้องถิ่น; (กฎ) พื้นที่ภายในเขตการปกครองของราชการบริหารส่วนท้องถิ่น เช่น เทศบาล องค์การบริหารส่วนตำบล.

ท้องพลุ

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Machrochirichthys machrochirus ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างคล้ายปลาดาบลาว เว้นแต่มีเส้นข้างตัว อกเชิดขึ้นและต่อเนื่องกับคางซึ่งเงยขึ้นไปอีก ฟันเล็ก ด้านหลังลำตัวสีเขียวอมเหลือง ด้านข้างและท้องสีขาวเงิน พบตามแม่นํ้าและแหล่งนํ้าขนาดใหญ่ทั่วไป, ดาบ หรือ ฝักพร้า ก็เรียก; ชื่อนี้ยังใช้เรียกปลาแปบบางชนิด. (ดู แปบ ๒).

ท้องร่วง

หมายถึงว. อาการที่ท้องเดินอย่างแรง.

ท้องเล็น

หมายถึงว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.

ท้องสำนวน

หมายถึงน. เนื้อหาของเรื่อง.

ท้องหมู

หมายถึงน. หน้าท้องมีไขมันมากอย่างท้องคนอ้วน, เรียกครรภ์ของหญิงที่มีลักษณะใหญ่มาก.

ท้องอืด

หมายถึงว. อาการที่ท้องขึ้นทำให้รู้สึกอึดอัด.

ใบท้องแดง

หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นกระบือเจ็ดตัว. (ดู กระบือเจ็ดตัว).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ