ค้นเจอ 55 รายการ

สาธารณูปการ

หมายถึงน. กิจการเกี่ยวกับการสงเคราะห์บุคคลที่ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ เช่น คนชรา คนพิการ เด็กกำพร้า. (อ. public assistance); การก่อสร้างและบูรณปฏิสังขรณ์ทางศาสนา เช่น งานด้านสาธารณูปการ.

สุธารส

หมายถึง[สุทารด] (ราชา) น. น้ำกิน, ใช้ว่า พระสุธารส.

เสาวธาร

หมายถึงน. นํ้าหอม.

อนัญสาธารณ์

หมายถึง[อะนันยะสาทาน] ว. เป็นพิเศษไม่ทั่วไปแก่คนอื่น. (ป. อนญฺสาธารณ).

ธารกำนัล,ธารคำนัล

หมายถึง[ทาระกำนัน, -คำนัน] น. ที่ชุมนุมชน, คนจำนวนมาก, เช่น ต่อหน้าธารกำนัล, โบราณเขียนเป็น ทารกำนัน ก็มี.

พนธารา

หมายถึง[พะนะ-] น. แถวต้นไม้ (เช่นตาม ๒ ข้างถนนหลวง). (ส. วนธารา).

ทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน

หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ ซึ่งใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ เป็นต้นว่า พระราชวัง.

ธราธาร

หมายถึงน. ผู้ทรงโลกไว้ คือ พระวิษณุ หรือ พระนารายณ์. (ส.).

ทางสาธารณะ

หมายถึง(กฎ) น. ทางบกหรือทางนํ้าสำหรับประชาชนใช้ในการจราจร และหมายความรวมถึงทางรถไฟและทางรถรางที่มีรถเดินสำหรับประชาชนโดยสารด้วย.

ธาร

หมายถึง[ทาน] น. การทรงไว้, การรับไว้, การหนุน, มักใช้เป็นบทหลังสมาส เช่น จุฑาธาร. (ป., ส.).

ธารยักษ์

หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.

วิทยุสาธารณะ

หมายถึงน. การติดต่อสื่อสารด้วยเครื่องรับส่งวิทยุที่จัดให้ประชาชนโดยทั่วไปใช้บริการได้เป็นการสาธารณะ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ