ตัวกรองผลการค้นหา
สั่นงั่ก
หมายถึงก. สั่นสะท้าน.
เสนง
หมายถึง[สะเหฺนง] น. เขาสัตว์, เขนง, แสนง ก็ใช้. (ข.).
ไม้ระแนง
หมายถึงน. ไม้สี่เหลี่ยม หน้า ๑ นิ้ว ใช้ตีข้างบนกลอนหรือจันทัน สำหรับมุงหลังคา.
ระแนง
หมายถึงน. ไม้สี่เหลี่ยมขนาดยาว หน้า ๑" ๑" ใช้ตีทับบนกลอนหรือจันทันสำหรับมุงกระเบื้อง หรือตีทับคร่าวเพื่อทำรั้ว หรือทำแผงพรางแดดสำหรับเรือนกล้วยไม้. ก. เรียง; ร่อน เช่น เอาแป้งมาระแนงให้เป็นผง. (ขุนช้างขุนแผน). (ข. แรง ว่า ร่อน).
แหนง
หมายถึง[แหฺนง] (โบ) ก. หมาง, ระแวง, เช่น แหนงกัน คือ หมางใจกัน แหนงความ คือ ระแวงความ.
แหนงใจ
หมายถึงก. หมางใจ, ระแวงแคลงใจ.
อนงค-,อนงค์,อนงค์
หมายถึง[อะนงคะ-, อะนง] น. นาง, นางงาม.
อีโนงโตงเนง
หมายถึงว. รุงรัง; ไม่รู้จักแล้ว.
ทะนงตัว
หมายถึงก. ถือดีในตัวของตัว.
ทะนงศักดิ์
หมายถึงก. ถือดีในอำนาจของตัว.
นงพะงา
หมายถึงน. นางงาม.
ประสานงา
หมายถึงก. ใช้งาสวนแทงกันในการยุทธหัตถี; ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รถหรือเรือแล่นเข้าชนกันอย่างแรง.