ตัวกรองผลการค้นหา
กินแหนง
หมายถึงก. สงสัย, ระแวง, ไม่แน่ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แคลงใจ เป็น กินแหนงแคลงใจ.
ขนง
หมายถึง[ขะหฺนง] น. คิ้ว, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนง.
ข่มเหงคะเนงร้าย
หมายถึงก. รังแกเบียดเบียน.
แขนง
หมายถึง[ขะแหฺนง] น. กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แตกใหม่จากลำของไม้พวกไม้ไผ่, กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แยกออกจากกิ่งใหญ่, โดยปริยายหมายถึงส่วนย่อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น วิชาฟิสิกส์เป็นแขนงหนึ่งของวิชาวิทยาศาสตร์.
งอนง้อ
หมายถึงก. อ้อนวอนขอคืนดีด้วย, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ, ง้องอน ก็ว่า.
งันงก
หมายถึงว. สั่นเงอะงะอยู่, สะทกสะท้านอยู่.
เงื่อนงำ
หมายถึงน. เรื่องราวหรือข้อความที่ซ่อนอยู่ไม่เปิดเผย.
ช้างประสานงา
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง; ท่าละครท่าหนึ่ง; ชื่อเพลงบทละคร.
ทะนงตัว
หมายถึงก. ถือดีในตัวของตัว.
ทะนงศักดิ์
หมายถึงก. ถือดีในอำนาจของตัว.
นงพะงา
หมายถึงน. นางงาม.
ประสานงา
หมายถึงก. ใช้งาสวนแทงกันในการยุทธหัตถี; ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รถหรือเรือแล่นเข้าชนกันอย่างแรง.