ผลการค้นหา

น้ำหน้า

หมายถึงน. หน้า (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น เป็นต้น) เช่น นํ้าหน้าอย่างนี้ทำไม่สำเร็จดอก เกลียดนํ้าหน้า ชังนํ้าหน้า; (โบ; กลอน) นํ้าตา เช่น นํ้าหน้าไล้กำลูน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

สมน้ำหน้า

หมายถึงว. คำแดกดันหรือซํ้าเติมว่าควรได้รับผลร้ายเช่นนั้น เช่น ขี้เกียจท่องหนังสือ สอบตกก็สมน้ำหน้า, (ปาก) สม ก็ว่า เช่น สมแล้วที่สอบตก เพราะขี้เกียจนัก.

หยามน้ำหน้า

หมายถึงก. ดูหมิ่นเกียรติ, ดูหมิ่นศักดิ์ศรี.