ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เภสัชศาสตร์, ยา, บรรเทา, ประณุท, ประเทา
บรรเทา
หมายถึง[บัน-] ก. ทุเลาหรือทำให้ทุเลา, ผ่อนคลายหรือทำให้ผ่อนคลายลง, เบาบางหรือทำให้เบาบางลง, สงบหรือทำให้สงบ, เช่น บรรเทาทุกข์ อาการโรคบรรเทาลง, ประเทา ก็ใช้.
ตู้ปันสุข
หมายถึงตู้ที่เตรียมไว้ให้ผู้ใจบุญ (ผู้ให้) นำข้าวของมาใส่ไว้เพื่อบริจาค ส่วนผู้รับก็สามารถมาหยิบได้ เพื่อเป็นการบรรเทาความเดือดร้อน