ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สมณบริขาร, อัฐบริขาร, บริขาร, บาตร, ปัตตะ
ราชบาตร
หมายถึงน. คำสั่งหลวง.
ริบราชบาตร
หมายถึง[-ราดชะบาด] ก. รวบเอาทรัพย์สินของคนที่ต้องพระราชอาญาเข้าเป็นของหลวง.
บาตรใหญ่
หมายถึงน. อำนาจที่ใช้ในทางข่มขี่, ใช้เข้าคู่กับ อำนาจ เป็น อำนาจบาตรใหญ่.
ธูปบาตร
หมายถึง[ทูปะบาด] น. ภาชนะสำหรับเผาเครื่องหอมบูชา. (ส. ธูปปาตฺร).
บาตร
หมายถึง[บาด] น. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต. (ส. ปตฺร; ป. ปตฺต).
อุทบาตร
หมายถึง[-บาด] น. หม้อนํ้า. (ส. อุท + ปาตฺร).
ขันข้าวบาตร
หมายถึงน. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.
เถรส่องบาตร
หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำอะไรตามเขาทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว.
ข้าวก้นบาตร
หมายถึง(สำ) น. อาหารเหลือจากพระฉันแล้วที่ศิษย์วัดได้อาศัยกิน.
ตลกบาตร
หมายถึง[ตะหฺลก-] น. ถุงบาตรที่มีสายคล้องบ่า (สายโยก), ถลกบาตร ก็ว่า.
ตักบาตร
หมายถึงก. เอาของใส่บาตรพระ. (เทียบ ข. ฎาก่ ว่า วางลง).
ถลกบาตร
หมายถึง[ถะหฺลกบาด] น. ถุงบาตรที่มีสายคล้องบ่า (สายโยก), ตลกบาตร ก็ว่า.