ตัวกรองผลการค้นหา
กะบอนกะบึง
หมายถึง(กลอน) ก. โกรธอย่างแสนงอน, โดยมากใช้ กะบึงกะบอน. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยาบ่น) เช่น คอยสะบัดปัดกรกะบอนกะบึง. (อิเหนา), โดยมากใช้ กะบึงกะบอน.
บึงบาง
หมายถึงน. บึงที่ใช้เป็นทางนํ้า.
ตะบึง
หมายถึงว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.
กะบึงกะบอน
หมายถึงก. โกรธอย่างแสนงอน, กะบอนกะบึง ก็ว่า. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยา บ่น), กะบอนกะบึง ก็ว่า.
บึง
หมายถึงน. แหล่งนํ้าขนาดใหญ่ มีนํ้าขังตลอดปี.