ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ประจัญ, ประจัน, ยัน
ประจันหน้า
หมายถึงก. เผชิญหน้ากัน, อยู่ต่อหน้ากัน.
ประจัน
หมายถึงก. กั้นเป็นส่วนสัด เช่น ฝาประจันห้อง; ประชัน, ประเชิญ, เผชิญ, เช่น หันหน้าประจันกัน; เรียกไม้ที่ใช้คํ้าแคมเรือที่เบิกได้ที่แล้วเพื่อไม่ให้หุบว่า ไม้ประจัน.