ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ประดาษ, ประตาป, ประดาก, ประดาป, บรรดา, ประดา
ประดับประดา
หมายถึง(ปาก) ก. ประดับ.
ประดาเสีย
หมายถึงว. ล้วนแต่เสียทั้งนั้น, เสียมาก, เลวเต็มที.
สิ้นเนื้อประดาตัว
หมายถึงว. ไม่มีทรัพย์สมบัติเหลือติดตัว เช่น เขากลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะหมกมุ่นในการพนัน กิจการค้าของเขาล้มเหลวจนสิ้นเนื้อประดาตัว.
เต็มประดา
หมายถึงว. เต็มทน, เต็มที, เช่น โกรธเต็มประดา เกลียดเต็มประดา.
ประดาทัพ
หมายถึงก. ตั้งกองทัพเรียงหน้ากระดานเข้าไป.
ประดาพล
หมายถึงก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป.
ประดา
หมายถึงว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มประดา หมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป.
ประดาก
หมายถึงน. ธงผืนผ้า. (ส. ปตาก; ป. ปฏาก).
ประดาตาย
หมายถึงว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย.
ประดาป
หมายถึงน. ความร้อน, ความร้อนใจ, ความร้อนรน; อำนาจ, ความเป็นใหญ่, เกียรติยศ. (ส. ปฺรตาป; ป. ปตาป).
ประดามี
หมายถึง(ปาก) ว. ที่มีอยู่ทั้งหมด, บรรดามี ก็ว่า.
ประดาษ
หมายถึงว. ตกต่ำ เช่น โอ้ครั้งนี้มิได้เห็นเช่นฉลอง เพราะตัวต้องตกประดาษวาสนา. (นิ. ภูเขาทอง). (ข. ผฺฎาส ว่า ผิดระเบียบ นอกรีตนอกรอย).