ตัวกรองผลการค้นหา
ปัง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า ถูกตรงที่หมาย.
ปังสุกุล
หมายถึง(แบบ) น. บังสุกุล. (ป.).
หมายถึงดีมาก สุดยอดมาก
กะละปังหา
หมายถึงน. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลัง แต่ละตัวเล็กมาก รูปร่างทรงกระบอกหรือรูปถ้วย สร้างเปลือกเป็นโครงร่างแข็งหุ้มลำตัว มีช่องเปิดให้ตัวโผล่ออกมา อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม โครงซากทับถมกันจนมีรูปร่างคล้ายกิ่งไม้ มีสีต่างกันแล้วแต่ชนิด บางชนิดมีขนาดใหญ่และแข็งมาก นิยมนำมาทำเป็นลูกปัดเครื่องประดับ พวกที่อยู่ในอันดับ Gorgonacea มีสีแดง เหลือง ส้ม ม่วง พวกที่อยู่ในอันดับ Antipatharia มีสีดำ, กัลปังหา ก็เรียก. (เทียบมลายู kalam pangha).
ปังสุ์
หมายถึง(แบบ) น. บงสุ์. (ป.).
กัลปังหา
หมายถึง[กันละ-] ดู กะละปังหา.
ขื่อกะละปังหา
หมายถึงน. ขื่อด้านสกัดหัวท้ายสำหรับรับหน้าจั่วและติดกลอนปีกนก.
ปง,ปง,ปงปัง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
หมายถึงน. อาหารชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมเชื้อ เรียกว่า ขนมปัง. (โปรตุเกส pâo, เทียบฝรั่งเศส ว่า pain).
ปึงปัง
หมายถึงว. เสียงดังเอ็ดอึง.
สุดปัง
หมายถึงปัง สุดยอดมาก ดีมาก