ผลการค้นหา

ปุก

หมายถึงว. เรียกเท้าที่พิการมีรูปดังกำปั้นว่า เท้าปุก.

ปุก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.

กระปุก

หมายถึงน. ภาชนะเครื่องปั้นดินเผาหรือแก้วเป็นต้น รูปป้อม ๆ เตี้ย ๆ ขนาดเล็ก โดยมากปากแคบ ก้นสอบ, ลักษณนามเรียกทะลายของผลระกำหรือผลจาก เช่น ผลระกำกระปุกหนึ่ง ผลจาก ๒ กระปุก.

ต้ำปุก

หมายถึงว. เสียงของหนัก ๆ ทึบ ๆ ตกลงจากที่สูง.