ค้นเจอ 9 รายการ

เป๋อเหลอ

หมายถึง[-เหฺลอ] ว. เซ่อ, มีสีหน้าไม่รู้เรื่อง (ใช้แก่หน้า).

กะป้ำกะเป๋อ

หมายถึงว. เลอะ ๆ เทอะ ๆ, หลง ๆ ลืม ๆ, ป้ำเป๋อ หรือ ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ก็ว่า.

ป๋อ

หมายถึงก. แสดงอาการโดยจงใจหรือไม่จงใจให้เห็นเด่น ผึ่งผาย องอาจ หรือคล้ายคลึงเช่นนั้น.

กระป๋อง

หมายถึงน. ภาชนะทำด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สำหรับบรรจุของต่าง ๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.

ป๋อม

หมายถึงว. เสียงดังอย่างของมีนํ้าหนักตกนํ้า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่สูญหายไปอย่างของตกนํ้า เช่น หายป๋อมไปเลย.

หน้าป๋อหลอ

หมายถึงว. อาการที่นั่งให้เห็นหน้าโดยมิได้มีความสลักสำคัญอะไร.

ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

เป๋อ

หมายถึงว. เหม่อ, เผลอ, เซ่อ ๆ.

กระป๋อหลอ

หมายถึงว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ. (มณีพิชัย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ