ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวผัด
หมายถึงน. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น.
ผัดเจ้าล่อ
หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.
ผัดช้าง
หมายถึงก. ล่อให้ช้างไล่.
ไม้ผัด
หมายถึงน. เครื่องหมายสระ รูปดังนี้ ั, ไม้หันอากาศ ก็เรียก.
ไม้ผัดน้ำตาล
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้หมุนผัดน้ำตาลโตนดให้ขาว.
ชักแป้งผัดหน้า
หมายถึงน. ท่าละครท่าหนึ่ง.
ผัดเพี้ยน
หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า.
ผัดวันประกันพรุ่ง
หมายถึง(สำ) ก. ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า.
เพี้ยนผัด
หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาให้ผิดไป, ผัดเพี้ยน ก็ว่า.
ผัด
หมายถึงก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีนํ้ามันหรือนํ้าเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด; ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อให้ไล่; ขอเลื่อนเวลาไป เช่น ผัดวัน ผัดหนี้; เอาแป้งลูบที่หน้าเพื่อให้นวล เช่น ผัดหน้า.
ผัดผ่อน
หมายถึงก. ผัดพอให้ทุเลาหรือหย่อนคลายลง.
ผัดผัน
หมายถึงก. หมุนกลับไปกลับมา.