ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กุสุมิตลดาเวลลิตา, มาลินี, กุมารลฬิตา, กุสุมวิจิตร, ธาตุมมิสสา, โศลก, พยางค์, คณ,คณ-,คณะ, โตฎก
พยางค์
หมายถึง[พะยาง] น. ส่วนของคำที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ เช่น กะ มี ๑ พยางค์ กระเป๋า มี ๒ พยางค์ พยากรณ์ มี ๓ พยางค์.
ภาษาคำควบมากพยางค์
หมายถึงน. ภาษาแบบที่มีการสร้างคำด้วยการประกอบหน่วยคำหลาย ๆ หน่วยเข้าเป็นคำเดียวกัน ทำให้คำหนึ่ง ๆ มีความยาวหลายพยางค์ เช่น ภาษาเวลส์ ภาษาเอสกิโม ภาษาอินเดียนแดง. (อ. polysynthetic language).